Byron Bay & op naar Dysart - Reisverslag uit Moranbah, Australië van Mandy Beemster - WaarBenJij.nu Byron Bay & op naar Dysart - Reisverslag uit Moranbah, Australië van Mandy Beemster - WaarBenJij.nu

Byron Bay & op naar Dysart

Door: Mandy

Blijf op de hoogte en volg Mandy

24 December 2013 | Australië, Moranbah

Byron Bay,
Na een paar dagen met Jasper en Vinnie in de auto wist ik al dat ik Brisbane niet ging halen voor men vlucht donderdag,
Byron Bay wel. Dus nadat ik doeg had gezegd tegen de jongens ging ik een Greyhound boeken.
De bus die door heel Australie rijdt. Hij ging over 5 minuten of om 9 uur savonds.
Ik boekte die van 9 uur, omdat ik liever een dag in bekend Byron Bay doorbracht dan onbekend Brisbane.
Dus daar stond ik dan met me backpack, maar ik ken mezelf ik dacht als ik nou in het kleine parkje
langs de hoofdstraat ga zitten verveel ik me vast niet!
Nou geen moment haha, Ik ging zitten en de Hari Krisna mensen waren gezellig aan het zingen.
Ik was lekker in mijn boekje aan het schrijven, beetje mensen observeren. Er kwam een oudere dame bij me zitten met een bordje eten. We raakte aan de praat. Ze kwam uit Perth
en had een zoon die met zijn vrouw bij de Krisna's hoorde. Ik moest ook maar even wat
eten halen zei ze, zeg maar : Your mother send me. Backpacker -en Nederlandse eigen sloeg ik
een gratis maaltijd mooi niet af. Dus ik kreeg vanalles wat, vegetarisch, maar nog beter:
In de heilige Tempel bereid dus helemaal goed voor me :p Prima joh!
Toen de Krisna's door Byron gingen wandelen en zingen (gepaard met tamboerijn e.d.) ging de vrouw er
gezellig achteraan om mee te klappen. Toen kwam er een meneer bij me aan de tafel zitten,
zijn dochter zat bij de Krisna's en hij kon me wel wat meer vertellen over dit hele gebeuren.
Moet eerlijk zeggen dat ik niet alles volledig snapte maar ach lachen en ja knikken.
De man vroeg of ik een boek wou waar meer 'antwoorden' in stonden,
dus ik zei ach waarom ook niet! Haha had ik dus een boek over het zelf realisme (als ik het
goed vertaal) gekregen.
Als je ze ziet denk je, waar zijn die high van maar ik dacht alleen maar wat een vrolijke lieve mensen!
Ik zat nog heerlijk op hetzelfde bankje toen ik opeens me naam hoorde! Het was Emma mijn zweedse
vriendinnetje die ik heb leren kennen in spot X en waar ik erg goed mee klikte.
Ze was nog met meer mensen van spot X in byron en ging met ze uit eten, dus even later
zat ik met 5 vrienden uit spot X en 1 vriend uit manly gezellig aan tafel in een restaurant. Kleine wereld!
Heerlijk gevoel gaf het. Ik had een saaie eenzame dag verwacht, blijkt natuurlijk gewoon dat
vrienden overal zijn! En als je geen mensen kent hier, begin dan gewoon een gesprek als je met elkaar
op een bankje zit. Emma en ik moesten allebei een andere Greyhound hebben maar na het eten hadden we nog 2 uurtjes om lekker
bij te kletsen. Zij ging een uur eerder, dus ik heb dat laatste uurtje nog met een zwerver gepraat.
Hij vertelde over de mindere kanten van de Hari Krisna's, het is namelijk ook een soort secte.
Ook bespraken we mijn aankomende baan in Dysart en hij waarschuwde me dat ik goed men grenzen moest gaan stellen
voor de mensen die bij me aan de bar kwamen. Hij zei: Die mannen die daar in de mijnen zitten zijn erg lang weg van huis
en ze gaan je sowieso proberen te versieren dus wees voorzichtig.
Deze man heeft een tijdje op het spoor 'gewoond' de spoorlijn in byron die al tijden niet meer gebruikt word.
Nu leefde ie in een auto maar hij had geen rijbewijs haha! Maar hij was gelukkig dus dat is het belangrijkste toch.

De greyhound naar brisbane heb ik heerlijk 4 uur geslapen! In Brisbane zo snel mogelijk een hostel gekozen tegenover het treinstation
,heeeeeerlijk gedouched en rond 1 uur lag ik in bed.. In de ochtend ging men vlucht vanaf Brisbane naar Emerald.
Ik had er zin in! Vanaf de lucht zag ik al wat ik had verwacht: overal woestijn achtige grond, weinig groen.
Het vliegveldje in Emerald is de schattigste die ik ooit heb gezien! Je stapt het vliegtuig uit, loopt naar binnen,
1 eettentje, misschien 5 bankjes, 1 klein departure halletje wat met een klein muurtje gescheiden word van de arrivalhal.
Waar je 1 klein baggagebandje ziet, men baas Bob en men aanstaande collega Charlotte liepen meteen naar me toe.
Als eerste kwam mijn backpack dus we konden gaan! Emerald was al zo anders dan alles aan de kust.
ik vond het daar al klein, niet wetende dat ik in een nog kleiner gat ging belanden dan emerald!
2 uur rijden was het. Paar keer men hoofd gestoten bij de bumpy ride over de gravelroad. Bleef maar in de vlaktes kijken, eindeloze vlaktes..
hier is helemaal niets. Prachtig idee dat veel bergen die daar staan uitgewerkte vulkanen zijn van jaren en jaren terug!
Hier hebben ze veel dinosaurus botten gevonden zei me baas, geen idee of het waar is maar ik vind het leuk om te denken dat het zo is!
In men volgende blog zal ik meer uitleggen over het werk etc.
Foto's staan van Dysart staan op Facebook!

Kusjes Mandy

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mandy

Actief sinds 01 Aug. 2013
Verslag gelezen: 193
Totaal aantal bezoekers 11991

Voorgaande reizen:

20 Augustus 2013 - 30 November -0001

Australië werken en reizen

Landen bezocht: